Burgemeester Ellen Nauta schrijft sinds 2022 maandelijks voor het Hofweekblad. Lees hier de editie van januari 2023.
Een lege bladzijde?
De feestdagen zijn voorbij, de dagen nog altijd kort en de lijst met voornemens weer te vol. Veel mensen hebben in deze periode moeite om weer om te schakelen naar een normale versnelling. En volgens degenen die ervoor hebben doorgeleerd, hoeft dat ook helemaal niet. De tijd nemen voor jezelf en voor elkaar zou juist deze periode minder “zwaar” moeten maken. Dat u het weet.
En dan ligt er ook een nieuw jaar voor ons als een nieuwe lege bladzijde. Ik begin het jaar graag met een nieuw boekje waarin ik schrijf wat ik niet mag vergeten, waaraan ik nog moet werken en welke afspraken ik heb gemaakt. Met elk jaar drie zaken waar ik dat jaar in het bijzonder aan wil werken. Dat helpt om focus te houden, ook zo’n advies dat ik mij ter harte heb genomen. Want zonder focus ben je minder effectief, zegt men. Dat klopt ook wel, zeker in een tijd waarin we makkelijk kunnen verdwalen in het enorme aanbod van informatie. Dit jaar wil ik extra aandacht besteden aan de gemeenteraad. Omdat er zoveel op die raad afkomt en de raad optimaal moet worden ondersteund. Omdat de raad het belang van ons allemaal moet kunnen blijven dienen als hoogste orgaan in een gemeente. Dat vergt voortdurend onderhoud. Mijn tweede focuspunt heet Anders. Zodat ik eraan herinnerd word dat zaken ook anders kunnen. Niet altijd de gebaande paden bewandelen, maar je blijven openstellen voor nieuwe ideeën, invloeden etc. Niet omdat anders altijd beter is, maar wel om geestelijk flexibel te blijven. En tenslotte de P10 waar ik vorige keer over schreef en waarvan ik de komende jaren voorzitter mag zijn. Niet alleen een eer namens 31 gemeenten te kunnen werken aan de belangen van ons platteland, maar ook om een brug te slaan naar de steden, We hebben elkaar hard nodig. Die drie letters vormen samen RAP. Een mooi ezelsbruggetje om mij eraan te herinneren dat we nooit tijd te verliezen hebben!
Het nieuwe boekje staat symbool voor die lege bladzijde. Maar voordat ik in dat nieuwe boekje ga schrijven, merk ik dat ik begin met eerst eens te kijken in mijn oude boekje. Welke zaken zijn blijven liggen? Die schrijf ik op in mijn nieuw boekje. Het is dus een illusie te denken dat het nieuwe jaar een lege bladzijde is. Dat is niet erg, we hebben immers altijd te maken met datgene dat geweest is. We kunnen ervan leren, erop voortborduren en proberen er nieuwe wendingen aan te geven.
Die lege bladzijde gaat om de intentie. Er zijn zelfs spreekwoorden over gemaakt. “Met een schone lei beginnen”, “nieuwe ronde, nieuwe kansen”, “een onbeschreven blad zijn”. Wij mensen hebben dat blijkbaar nodig. Om af en toe een streep te zetten, ons hoofd leeg te maken, een nieuw boekje te kopen en dan met de allerbeste intenties opnieuw te beginnen. Alsof er geen verleden is, slechts een toekomst.
Erg is het niet, want goede intenties zijn goud waard, zelfs als wij ze niet kunnen waarmaken. Zij illustreren dat wij in staat zijn om even stil te staan bij wat was en wat wij willen dat het wordt. Kunnen overdenken waar het niet zo lekker liep, welke fouten we gemaakt hebben, waarom we gedaan hebben wat we hebben gedaan of nagelaten. En daardoor kunnen we onszelf steeds opnieuw uitdagen en verbeteren.
Ongemerkt denk ik, al bladerend in mijn oude boekje, aan de afgelopen periode. En schrijf in mijn nieuwe boekje waar nog losse eindjes liggen, waar het anders moet en waaraan ik wil werken... De lege bladzijde die voor mij lag is binnen een mum van tijd weer vol.
Ik wens u allemaal een gezond en gelukkig jaar en een lege bladzijde die gauw weer wordt gevuld!
