Toespraak uitreiking Koninklijke onderscheiding aan de heer B.J. Oonk - vrijdag 17 oktober
Dank u wel meneer Ten Buuren, voorzitter, dat u mij even de ruimte geeft om het
woord te voeren. Mijn excuses dat ik uw bestuursvergadering onderbreek — al weet
ik dat u stiekem op de hoogte was. U zat in het complot, zullen we maar zeggen.
Beste bestuursleden en leden van Volleybalvereniging Time-Out, beste familieleden,
vrienden en andere betrokkenen.
Vanavond staan we stil bij iemand die al decennialang het kloppend hart vormt van
deze vereniging. Iemand die niet graag op de voorgrond treedt, maar wiens inzet en
betrokkenheid zó groot zijn, dat we daar niet stilletjes aan voorbij mogen gaan.
Meneer B.J. Oonk — Jan — mag ik u uitnodigen om naast mij te komen staan?
U kwam vanavond waarschijnlijk gewoon naar de bestuursvergadering met het idee:
‘even de puntjes op de i zetten voor maandag’. Een vergadering op vrijdagavond is
niet alledaags, maar als uw vereniging u nodig heeft, bent u er. Dat typeert u. Zo zijn
vrijwilligers met een groot hart voor hun club — altijd beschikbaar, altijd betrokken.
Uw volleybalverhaal begon al ver vóór Time-Out. Als jonge man was u actief bij
Dynamo Neede, tot uw huwelijk in 1974. Na uw verhuizing naar Diepenheim werd u
al snel — vrijwel direct na de oprichting in 1975 — lid van Time-Out. Daarmee begon
een levenslange verbintenis met deze vereniging.
Op uw dertigste trad u voor het eerst toe tot het bestuur, en gedurende vijf jaar
vervulde u de rol van secretaris. In 2001 keerde u terug in diezelfde rol — en
sindsdien bent u een rots in de branding geweest.
Meer dan duizend notulen, talloze vergaderingen, brieven — eerst op papier, later
per mail — jaarverslagen, ledenlijsten, reglementen, archieven… Het zijn dingen
waar de meeste leden nauwelijks bij stilstaan. Maar ze vormen het fundament van
een goed functionerende vereniging. En u was degene die dat fundament steeds
weer stevig hield. Vaak achter de schermen, vaak zonder applaus. Maar altijd met
toewijding, precisie en een groot verantwoordelijkheidsgevoel.
U bent een verenigingsman in hart en nieren. Betrouwbaar, bescheiden, toegankelijk
en maatschappelijk betrokken. Een voorbeeld voor velen.
Naast uw rol als secretaris bent u ook jarenlang de drijvende kracht geweest achter
de wekelijkse Informail. U schreef, fotografeerde, redigeerde en bundelde alles tot
een bulletin dat de leden verbond en informeerde. U stond achter de bar, trainde en
coachte teams, en floot wedstrijden als clubscheidsrechter voor de Nevobo. Uw inzet
kent vele vormen, maar één constante: uw hart voor Time-Out.
En dat hart klopt niet alleen bij u. Uw liefde voor volleybal heeft zich als een olievlek
verspreid binnen uw familie. Beide zoons zijn actief in de sport, evenals uw schoondochters. Inmiddels staan ook vier van uw vijf kleinkinderen regelmatig op het veld.
De vijfde koos voor voetbal — een sportieve keuze, maar toch een kleine afwijking
van de familietraditie. Zelf volleybalt u momenteel niet meer, maar u blijft actief als
scheidsrechter. Ook daar bent u nog steeds een vertrouwd gezicht.
Ook buiten de vereniging bleef uw betrokkenheid niet onopgemerkt. Sinds 2011 bent
u secretaris van Stichting Sportzaal Stedeke, de thuisbasis van uw vereniging. U
regelt de verhuur, beheert de sleutels, ontwikkelde zelfs een eigen programma voor
de administratie, en steekt de handen uit de mouwen bij onderhoudsklussen. Ook
daar bent u een onmisbare schakel.
En nu, na al die jaren, heeft u aangegeven dat het tijd is om het stokje over te
dragen. Een begrijpelijke stap, maar zeker geen gemakkelijke voor uw opvolger.
Want u laat grote schoenen achter. Uw zorgvuldigheid, uw betrokkenheid, uw
bevlogenheid — ze zijn niet zomaar te vervangen.
Meneer Oonk, het vele werk dat u al die jaren heeft verricht is niet onopgemerkt
gebleven. En het is mij een grote eer om u namens Zijne Majesteit de Koning te
mogen melden dat u bent benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.
Van harte gefeliciteerd met deze eervolle onderscheiding. Welverdiend. En namens
ons allen: dank u wel.